Van groente en aardappelen kunnen we alleen maar dromen.

“Anahit, hoe gaat het? Hoe is de situatie?” Regelmatig probeer ik contact te leggen met Anahit. Zij is verantwoordelijk voor het dagopvang programma in Artsakh wat door Mission Possible wordt ondersteund. Maar de aanhoudende blokkade van de Lachin-corridor brengt de levens van duizenden mensen in de afgescheiden regio in gevaar. De blokkade van Artsakh (Nagorno-Karabach) begon op 12 december 2022 toen Azerbeidzjan de Lachin-corridor afsloot, de enige weg die Artsakh met Armenië verbindt. De blokkade veroorzaakte een humanitaire crisis. Tekorten aan basisbehoeften zoals voedsel, brandstof en medicijnen brachten de autoriteiten ertoe een rantsoeneringssysteem in te voeren.

“Hallo Bert, Niets nieuws. Maar ondanks de moeilijke situatie zijn we aan het werk. Er zijn 14 kinderen naar de dagopvang gekomen. Er is geen gas meer. Elektriciteit voor een paar uur per dag. De Kinderopvang hebben we daarom moeten sluiten. Het was te koud voor de kleine kinderen. We proberen wel de dagopvang voor de oudere kinderen open te doen. Al is het maar voor een paar uur per dag. Zodra er elektriciteit is sluiten we verwarming aan en zorgen voor eten. Vervoer van Stepanakert naar Azkeran is problematisch want er is nauwelijks brandstof. Ik overnacht nu vaak op het Dagopvangcentrum. Niet al het personeel is in staat om elke dag te komen.

Vandaag mag ik voor kok spelen. Producten zijn bijna niet te krijgen. Boekweit en macaroni gaat nog. Van groente en aardappelen kunnen we alleen maar dromen. Ook eieren zijn een groot probleem. Alles is op de bon. Soms komt er wat binnen via de Russen of het Rode Kruis maar dan zijn er enorm lange rijen. Omdat wij hier al zo lang werken hebben wij een streepje voor bij de winkels. De eigenaars kennen ons en weten dat wij kinderen helpen. En ze houden wat voor ons apart.”

Anahit doet wat ze kan. Ze kent de thuissituatie van de kinderen die naar haar opvang komen. En die was al niet rooskleurig. Ondanks de moeilijke omstandigheden zit ze niet bij de pakken neer. En met beperkte middelen doet ze haar uiterste best om haar kinderen te ondersteunen en van een maaltijd te voorzien. “Het is zwaar maar we proberen er het beste van te maken” zegt ze. “Bidden en positief blijven. Dat is het enige wat we kunnen doen. En we voelen ons gesterkt door jullie gebeden. Blijf aan ons denken!”.