Mission Possible / Ondertussen in Oekraïne
Help ons dit verhaal te vertellen en deel het via je socials!

Water

Mykolaiv is een stad aan het Oekraïnse front. Er wordt hard gevochten en de leefomstandigheden zijn zwaar. Eerder waren we in deze stad, om via de lokale kerk, voedsel uit te delen. Dat verhaal lees je hier. In Mykolaiv is de watervoorziening vernield door alle gevechten. De kerk waar we mee samenwerken heeft een bron geslagen op het eigen terrein. Wij kopen watervaten om het water in op te slaan. Ook wordt er aandacht gegeven aan de waterkwaliteit. Dit water kan door mensen die in de wijk van de kerk wonen, gebruikt worden. Zo is deze kerk letterlijk een bron!

``Jezus antwoordde en zei tegen haar: Ieder die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen, maar wie drinkt van het water dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. Maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water dat opwelt tot in het eeuwige leven.``

Diesel

Een uitdaging waar we in onze hulpverlening tegenaan lopen, is het gebrek aan brandstof. Brandstof is duur en schaars. We hebben bij het kantoor een groot vat staan waar we 200 liter diesel in opslaan. Dit vat proberen we gevuld te houden. Gelukkig hebben we, door onze jarenlange aanwezigheid in de regio, onze vaste adressen om te tanken. We hebben felbegeerde klantenkaarten. Als er diesel is, kunnen we tanken met de bus die de hulpgoederen distribueert. Zo kunnen we de voedselpakketten blijven verspreiden.

Toekomst

In een normale zomer, is er in de Odessa regio werk in het toerisme te vinden. In de zomer wordt hard gewerkt en gespaard om daarna de vaak strenge winter door te komen. Na twee corona jaren is er nu de oorlog. Als de reserves nog niet op waren, zijn ze dat nu zeker. We krijgen verschillende berichten, van verschillende kanten, dat er gebrek is. De signalen die we krijgen nemen in ernst en frequentie toe.

We maken ons zorgen. De arme onderkant van de samenleving groeit. Er is bijna geen werk en geen inkomen in de plaatsen waar we aanwezig zijn. Niet alleen de seizoenarbeiders hebben het moeilijk, maar ook de mensen die normaal gesproken nog wel rond konden komen. We zijn hard aan het nadenken, maar vooral aan het bidden, hoe we dit de komende winter gaan opvangen. Wat zijn prioriteiten en hoe gaan we dat wat we hebben ontvangen wijs verdelen? Willen jullie daarin met ons meebidden?


Help ons dit verhaal te vertellen en deel het via je socials!