Er was plaats voor hen in de herberg

Sonam en haar dochtertje vonden een veilige plek in onze opvang – en het veranderde hun leven. Lees hier hun verhaal.

Een slavenmeisje in een vreemd land

Een kleine man van middelbare leeftijd kwam naar ons opvanghuis. De sociale dienst had hem naar ons verwezen toen hij om hulp voor zijn gezin kwam vragen. De man vermeed oogcontact. Hij ontving de zak met kleding, bedankte en vertrok snel.

Op hetzelfde moment was de nieuwe bewoner van het opvanghuis, de 17-jarige Sonam, in de keuken. Toen ze de man door het raam zag, werd ze bleek, begon ze te beven, zakte op de grond en bedekte haar gezicht. “Dat is hem! Hij is degene voor wie ik wegloop! ” en ze barstte in huilen uit.

Sonam, een jonge vrouw uit Tadzjikistan, was drie dagen eerder naar ons opvanghuis gekomen. De politie had onze hulp gevraagd om haar te verbergen, omdat ze door iemand werd achtervolgd.

Ze was klein, stil en erg bang. Haar handen en lichaam waren bedekt met blauwe plekken. Ze was niet bereid om met ons te praten maar had gretig contact met de jonge kinderen. “Masha, het is tijd om je kleren aan te trekken. Wat een mooie jurk heb je! Kun je die zelf aandoen? Goed gedaan!” zei ze glimlachend.

“Ik heb maar één droom: mijn baby terughalen en naar huis gaan naar mijn moeder”, zei Sonam in een van onze spaarzame gesprekken.

Als slaaf naar het buitenland gestuurd

Toen Sonam 14 jaar oud was en in een klein dorp in Tadzjikistan woonde, verkochten haar ouders haar om een bediende te zijn zodat zij hun schulden konden afbetalen. Ze werd naar Rusland gebracht om te werken voor een Tadzjiek met vijf kinderen. Haar “meester” pakte van Sonam al haar identiteitsdocumenten af. Ze werd verantwoordelijk voor het huishouden en de zorg voor de kinderen.

Een baby, slavenarbeid en bedelen

De meester behandelde het meisje wreed, sloeg en berispte haar omdat ze niet hard genoeg werkte. Sonam werd al snel gedwongen om ook op een groentemarkt te werken. Ze moest al haar verdiensten aan haar meester afdragen.

Bovendien begon de man Sonam seksueel te misbruiken. Twee jaar later beviel ze van een meisje dat de enige vreugde in haar leven werd. Maar de situatie van de jonge moeder was nu nog moeilijker. Boven op alle taken in het huis, haar werk op de markt en de zorg voor de vijf kinderen, had ze nu ook een kleine baby om voor te zorgen.

Sonam moest stoppen met werken op de markt. Daarom dwong de man haar met de baby op de arm – zijn eigen kind, op straat te gaan bedelen.

Op de vlucht voor haar onderdrukker

Toen de man Sonam opnieuw had geslagen, keerde ze niet terug van haar bedeltocht.

De politie pikte de moeder en het kind zonder documenten van de straat. De baby werd in een ziekenhuis geplaatst en de autoriteiten vroegen ons om Sonam op te vangen terwijl zij de zaak aan het onderzoeken waren.

In de tussentijd rapporteerden de buren aan de autoriteiten over de vijf kinderen die alleen thuis waren. De politie heeft hen opgehaald. De vader verzekerde de autoriteiten dat hij voor de kinderen zou zorgen, maar dat hij materiële hulp nodig had. Hem werd verteld over een hulporganisatie waar behoeftige gezinnen ondersteuning krijgen: ons opvanghuis …

Dit is hoe de man naar ons huis kwam en Sonam bijna de persoon ontmoette waar ze zo vreselijk bang voor was.

Een antwoord op gebed

Volgens de wet mag een buitenlands minderjarige meisje zonder papieren zoals Sonam niet de voogdij van een in Rusland geboren kind hebben. Zelfs in het geval van fysiek misbruik, kunnen aanklachten tegen de agressor niet worden ingediend als er geen identificatie documenten zijn. Sonam was wanhopig. Haar baby behouden leek hopeloos! Volgens de wet zou het kind aan de vader kunnen worden teruggegeven.

We vertelden Sonam dat er Iemand is die kan helpen en wonderen kan doen. We hebben met haar gedeeld over God en ons geloof in Christus. We baden elke dag met haar dat God zou helpen en dat ze haar dochter terug zou krijgen.

En we ontvingen een antwoord op ons gebed – een echt wonder en geschenk uit de hemel voor Sonam: de Rechtbank beval dat het kind zou worden teruggebracht naar Sonam en de Tadzjiekse Ambassade werd bevolen om hun terugkeer naar huis bij de moeder van Sonam te regelen!

Sonam was dolgelukkig. Toen het tijd werd om haar en de zes maanden oude baby vaarwel te zeggen, gaven we haar een babybox, kleding en spullen die ze nodig had voor de reis.

Een nieuwe fase begon in het leven van deze jonge moeder. We hopen en bidden dat de boodschap van het Evangelie die we in haar leven hebben gezaaid, samen met het antwoord op het gebed en het wonder dat ze meemaakte, in haar hart zal groeien.

Hulp op het juiste moment gegeven kan iemands leven voorgoed veranderen!

Uw gift helpt ons daarbij! 

Hartelijk dank!