“Catastrofe, dan breekt direct de oorlog weer uit”

De inwoners van Stepanakert dachten dat het deze keer ook wel mee zou vallen, helaas was niets minder waar. Stepanakert is de hoofdstad van Artsakh (Nagorno Karabakh). Een belangrijke stad in de strijd om dit gebied. Beschietingen rondom de stad kwamen wel vaker voor, maar deze keer was het echt menens. Nadat de inwoners van de stad een paar dagen in de schuilkelders hadden doorgebracht, merkten ze dat dit niet zomaar over ging. Er werd geschoten met zwaar geschut en de beschietingen gingen maar door. Gezinnen die de kans kregen, vluchtten naar Armenië. De mannen bleven achter.

Eveline

“Ik woon hier al 45 jaar” verteld Eveline. Ze is 68 jaar. “We hebben dit huis met eigen handen gebouwd. Mijn zoon, zijn vrouw en drie kinderen wonen hier ook. Nadat er drie dagen achter elkaar werd geschoten zijn wij gevlucht, want deze woning heeft geen kelder. Alleen mijn zoon bleef achter. Gelukkig heeft hij de oorlog overleefd. Een raket is hier vlakbij ingeslagen. Daardoor gingen al onze ramen kapot.” Met het renovatie programma dat Mission Possible hier uitvoert zijn inmiddels nieuwe ramen geplaatst. Eveline is er dankbaar voor. “Voor de winter was alles klaar en konden wij weer in ons eigen huis wonen. Er moet nog wel veel gebeuren maar het is in ieder geval warm in huis. Nu hopen en bidden we dat er geen oorlog weer komt.”

Armine

Armine woont met haar man en twee dochters, Sarah van 7 jaar en Zina van 5 jaar, in een appartement, vier hoog. Een granaat ontplofte in hun woning en richtte daar veel schade aan. 

Het appartement van Armine en haar man was door de explosie onbewoonbaar geworden. Inmiddels zijn er nieuwe deuren en ramen geplaatst en woont het gezin  weer in hun eigen appartement. “Daar zijn wij heel erg dankbaar voor. Dit is ons huis. Hier zijn wij geboren en we kunnen ons niet voorstellen dat we ergens anders moeten leven.”

Setrak

Dat geldt ook voor Setrak. Aan weerskanten van zijn woning zijn raketten ingeslagen. Door de explosies is niet alleen het dak verwoest, maar ook alle ramen zijn verwoest. Inmiddels ziet er weer netjes uit. Zijn woning kijkt uit op Shuzhi. Deze stad is afgestaan aan Azerbeidzjan. Het doet hem pijn. “We hadden Shuzhi nooit moeten afstaan. Historisch hoort het bij ons. Bovendien ligt het vlakbij Stepanakert en is het hoger gelegen. Vandaar uit kunnen ze ons heel makkelijk beschieten.”